De kikker wordt ... een kikker!

Zeer moeilijk programma
Alle stappen zijn met elkaar verbonden.
"Veranderen" betekent niet "evolueren"
Gerelateerde artikelen

Adrian geeft een bate
Vertaling: Alexey Kalko ( creationist.in.ua )
Vertaald met toestemming creation.com

De kikker verandert alleen in een sprookje in een prins. Maar tonen de transformaties die zich tijdens de levenscyclus met een kikker voordoen geen evolutie aan? Van een visachtig kikkervisje (zelfs met een kieuw), wordt een "babykikker" snel "getransformeerd" in een geheel nieuwe vorm om een radicaal nieuwe manier van leven te beginnen! De mond wordt breder, de staart lost op, maar er wordt een "elastische" tong gevormd om vliegen te vangen en er verschijnen neusgaten en uitstekende ogen bewegen naar een andere plaats op het hoofd. Eindelijk, wanneer de longen eindelijk rijpen en de vier poten groeien, viert dit volwassen kikkervisje zijn "coming of age" door uit het water te springen om nu op het land te leven.

Deze verbazingwekkende transformatie (metamorfose) is verre van gewoon extern. Vrijwel alle organen en systemen van het lichaam ondergaan een radicale herstructurering. 1 . 2 Er is bijvoorbeeld een volledige herconfiguratie van het zenuwstelsel nodig om nieuwe of opnieuw geprogrammeerde organen te beheren - ogen, oren, poten, tong, enz. Een soortgelijke reorganisatie zou ook op biochemisch niveau moeten plaatsvinden. Hemoglobineveranderingen in het bloed, 3 lichtgevoelig pigment in de ogen, 4 naast vele andere veranderingen. Zelfs het excretoire (uitscheidings) systeem van de kikker verandert om zich aan te passen aan de nieuwe manier van leven. 5

Biologen zijn verbaasd over de mega-complexiteit van deze "wedergeboorte" die voorkomt in gewone vijvers. De kikker die koestert op een laken van een waterlelie is een geweldig resultaat van de vele veranderingen die consequent plaatsvinden met verbazingwekkende nauwkeurigheid in de juiste volgorde. Het zou niet overdreven zijn om te zeggen dat de openingsceremonie van de Olympische Spelen gewoon vervaagt in vergelijking met de 'choreografie' van het proces van kikker-metamorfose. Het leven van een kikkervisje zou zeker gecompliceerder zijn geworden als bijvoorbeeld de staart was verdwenen voordat de poten waren gegroeid. Hetzelfde geldt voor zijn interne organen, botten, zenuwstelsel, biochemische processen, enz. Elke mislukking kan het hele proces van reorganisatie van het lichaam vertragen ... en tot tamelijk betreurenswaardige resultaten leiden (voor een kikkervisje)!

photolibrary.com

Zeer moeilijk programma

De fantastisch ingewikkelde informatie gecodeerd in het DNA, waardoor het kikkervisje een kikker kan worden, geeft duidelijk de Hogere Geest aan, Die het heeft gemaakt. Een dergelijk programma kan niet op een natuurlijke manier worden gevormd - het toont het oorspronkelijk beoogde eindresultaat.

Alle stappen zijn met elkaar verbonden.

Jaren van onderzoek hebben verschillende niveaus van de processen gevonden die nodig zijn om deze 'transformatie van het leven' tot stand te brengen. 1 Om bijvoorbeeld de staart te laten verdwijnen, zijn nauwkeurig geprogrammeerde micrologistieke bewerkingen noodzakelijk. Ten eerste stopt het kikkervisje de vorming van spiercellen van de staart. Daarna produceert het een reeks zeer specifieke enzymen die de cellen van de staart oplossen.

Vervolgens worden deze "kleine moordenaars" op het juiste moment verbonden en geïnjecteerd in de staartcellen van alle soorten. Ten slotte absorberen zwerfmacrofagen deze dode cellen om hun componenten en voedingsstoffen in andere delen van het lichaam opnieuw te gebruiken (dat wil zeggen, de staart wordt niet weggegooid, maar opgenomen door het lichaam).

"Veranderen" betekent niet "evolueren"

Dus hoe gerechtvaardigd is de bewering dat dit een voorbeeld is van " evolutie in actie "? Is de transformatie van een kikkervisje tot een kikker een duidelijk voorbeeld van evolutie?

Integendeel! Hoewel het kikkervisje op een echte "vis" lijkt, is het sinds de geboorte een kikker. Alles wat hij nodig heeft voor wedergeboorte (dat wil zeggen, alle genetische informatie, diagrammen en programma's) is al ingebed in de DNA-code die is opgeslagen in de kernen van de kikkervisjes. Op dit microniveau vinden we niet alleen een compleet ontwikkelingsplan voor de kikker, maar ook een volledig functionele fabriek met alle noodzakelijke mechanismen en apparatuur om dit plan in de praktijk te brengen.

Het visgenoom bevat niet de informatie die nodig is om een amfibie te worden en het heeft nergens om dergelijke informatie te krijgen.

Deze ingebedde informatie is het belangrijkste verschil tussen het evolutionaire verhaal (alsof de vis evolueerde naar een amfibie) en de echte wereld (waarin het kikkervisje verandert in een kikker). Vanaf het moment van zijn geboorte is het kikkervisje al uitgerust met een volledige reeks instructies "hoe je jezelf in een kikker kunt veranderen". Integendeel, de vis bevat alleen genetische instructies voor "bouwen" ... vissen! Het visgenoom bevat niet de informatie die nodig is om een amfibie te worden en het heeft nergens om dergelijke informatie te krijgen. In feite is het twijfelachtig dat er minstens één onbetwistbaar voorbeeld is van hoe de evolutionaire mechanismen nieuwe informatie introduceerden in het genetische plan van een schepsel.

Daarom is de metamorfose van een kikkervisje in een kikker geen bevestiging van evolutie - integendeel, het is een ander duidelijk bewijs van het filigraanwerk van God de Schepper.

Gerelateerde video's

Referenties en notities

Shankland, M., Metamorphosis, sbs.utexas.edu, link geverifieerd in 2007 Terug naar tekst
Gilbert, SF, Metamorphosis: The Hormonal Reactivation of Development, ncbi.nlm.nig.gov, link geverifieerd in januari 2005 Terug naar tekst
Tadpole hemoglobine verandert in volwassen hemoglobine, dat zuurstof langzamer bindt en het sneller afgeeft. Link 2. Terug naar tekst
Het primaire lichtgevoelige pigment van het netvlies verandert van porfyropsine in rodopsine. Referentie 2 Terug naar tekst
Kikkervisjes stoten (zoals de meeste vissen) ammoniak uit, terwijl volwassen kikkers migreren naar het uitscheidingssysteem met ureum, dat minder water verbruikt. Link 2. Terug naar tekst
Weston, P., Kikkers - Jeremia was geen brulkikker , Creation 22 (2): 28-32, 2000 Terug naar tekst